vizyon ve misyon ağacımızı izlemek için tıkla
Türkiye’nin sayılı derneği arasında yer almak ve Büyük projelere imza atarak çocuklarımız için daha güzel yarınlar oluşturmak.
Down Sendromlu Bireylerin yaşamın her alanında eşit haklara sahip olması, aileler ve toplumun bilinçlendirilmesi, toplumun engellik algısını değiştirebilmesi için projeler uygulamak ve farkındalık etkinlikleri yapmak amacı ile kurulmuştur.
Hayallerimiz:
1. Yeni Engelli Doğumlarda pozitif yaklaşım gösteren ve o an Vatandaşının yanında olan bir Türkiye,
2. Kaynaştırma Eğitimi ile ilgili problemlerini çözmüş bir Türkiye,
3. Ailelerin bizden sonra ne olacak kaygısı olmayan bir Türkiye,
4. Doğumdan sonra Teşhisi resmi olarak konan Down Sendromlu bebeklere rapor verilen bir Türkiye,
5. 18 yaş üzeri %60 dan az engelli oranı olan erkek çocukların haklarının ellerinden alınmamış bir Türkiye,
6. Down Sendromlu gençlerin bağımsız yaşamını sağlamaya yönelik programların çok olduğu bir Türkiye,
7. İş dünyasında Down Sendromlu çalışanların da olduğu bir Türkiye,
8. Down Sendromlu Bireylerin rahatça spor yapabildiği bir Türkiye,
9. Küçük adımlar programının ücretsiz uygulandığı bir İzmir.
10. 23 Yas üzeri engelli gençlerin hak ettikleri eğitimi aldıkları bir Türkiye
vizyon ve misyon ağacımızı izlemek için logoya tıkla
SORUNLARIMIZ VE ÖNERİLERİMİZ
1. Yeni Engelli Doğumlarda pozitif yaklaşım gösteren ve o an Vatandaşının yanında olan bir Türkiye
Engelli doğumlarında Devlet olarak Engelli ailenin O AN yanında maalesef olamıyoruz. Biz bir boşluğu doldurmaya çalışıyoruz. Engelli çocuğu olan aileler doğumdan sonra şok ve bunalım süreci yaşamakta. Aileyi bu süreçten bir an önce çıkarmak için, haberin ve doğru bilgilerin, doktor, psikolog, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlık personeli ve ilgili Derneklerin yönlendireceği aile temsilcileri aracılığıyla verilmesi gerektiğini düşünüyoruz.
2. Kaynaştırma ile ilgili problemleri çözmüş bir Türkiye,
_Özel Eğitim sınıfım var projesini hayata geçirmek istiyoruz. https://ulusaldown.org/ozel-egitim-sinifim-var/
#ozelegitimsinifimvar Projesinin ana amacı; Devlete ait ilköğretim okullarında engelli öğrenciler için açılan ve açılacak “ÖZEL EĞİTİM SINIFLARI”nın fiziki şartlarının iyileştirilmesini sağlamak ve sağlanacak destekler ile eğitimin verimini artırmak, çocuklarımızın sosyal entegrasyonunun önünde en büyük engel olan eğitimsizliği kaldırmak için yeni sınıfların açılmasını sağlamak, ortam iyileştirilmesiyle bu sınıflara talebi ve devamlılığı desteklemektir. Sınıf tefrişatı uygun olmayan özel eğitim sınıflarının ortadan kaldırılması.
_Küçük Adımlar Erken Eğitim Programını İzmir de uygulamak için görüşmeler yapıyoruz. ( otizm, down sendromu, cerebral palsy v.b.) ve 0-6 yaş diliminde bulunan çocuklar ile çalışılacak, tüm çocuklar ve aileleri 5 ay evlerinde, 8 ciltlik erken eğitim programı uygulaması hakkında eğitim alacak ve 6 sene boyunca da takip edilecekler, tüm bu hizmetler ücretsiz olacak. Bunu kimle yapacağız, ilgili okullarda eğitim alan Üniversitelerimizle, kurum ve kuruluşlarımızla. Böylece çok sayıda engelli birey kaynaştırma eğitimi için hazır hale getirilecek.
_ 10 kişilik sınıfların olduğu, her sınıfta 2 engelli bireyin Tam Zamanlı Kaynaştırma eğitimi gördüğü okullar yaptırmak istiyoruz.
3. Ailelerin bizden sonra ne olacak kaygısı olmayan bir Türkiye.
Ailelerini kaybeden Down Sendromlu bireylerin kalacağı bakımevleri kurulması çalışmalarını destekliyoruz. Şu anki uygulamada çocuklarımız beraber olmaması gereken insanlar ile aynı bakımevinde hayatlarının sonunu beklemekte.
4. Doğumdan sonra Teşhisi resmi olarak konan Down Sendromlu bebeklere rapor verilen bir Türkiye
Maalesef tüm Türkiye’de 0-1 yaş grubu bebeklere hastaneler tarafından rapor verilmemektedir.(Yasal olarak bir sınırlama olmamasına rağmen) Sağlık Bakanlığı ile bu konuda görüşmelerimiz sürmekte, yakında bu konuda iyi haberleri bekliyoruz.
5. 18 yaş üzeri %60 dan daha az engelli oranı olan erkek çocukların haklarının ellerinden alınmamış bir Türkiye,
Bu konuda kanun yapıcılara görüşlerimiz çeşitli yollarla aktarılıyor. 18 yaşını dolduran, %60 ın altında engelli oranı olan erkek engelli çocukların Anne ve Babası hayatta olmadığında, aileye ait emekli maaşını alamadıkları gibi Sağlık hakları da kayboluyor. %60 oranının altındaki erkek bireylerin sigortalı bir işte çalışabileceği varsayılıyor. Kanunun bu maddesinin tekrar gözden geçirilmesi ve düzenlenmesi gerekiyor diye düşünüyoruz. Türkiye de özellikle DS li resmi çalışan sayısının parmakla sayılabileceğini düşündüğümüzde olayın ciddiyeti ortaya çıkmaktadır. Ayrıca anne babadan emekli maaşı olanın mı yoksa engelli aylığı olan çocuğun mu, şartları daha iyi olur. Böylece kanuni vasileri daha fazla sahip çıkar.
6. Türkiye’de DS li gençlerin bağımsız yaşamını sağlamaya yönelik programların çok olduğu bir Türkiye,
Okul sonrası Down sendromlu gençlerin sosyal hayattan kopmamasını sağlamak; Arkadaş edinebilmesi , bağımsız hayat kurabilmesi için bireyselliğini desteklemek; Günlük hareket alanını genişletebilmesi için alışveriş, toplu taşıma kullanımı vb becerilerini geliştirmek için projeler üretiyoruz.
Bu konudaki projelerimiz: Yaz Kampındayız, Zeybek Öğreniyoruz, Ritim Öğreniyoruz, Kanka Projemiz, Atlı Terapi.
7. İş dünyasında DS li çalışanların da olduğu bir Türkiye.
Gerekli destek ve eğitim verildiği takdirde, Down sendromlu insanlar hem insan ilişkilerindeki sıcak yaklaşımları hem de rutin işlerde sebat ve zevkle çalışmaları ile işgücüne ve günlük yaşama çok başarı ile katılabilirler. Toplumsal yaşama tam ve anlamlı katılımı için son aşama iş hayatına katılmaktır. DS li gençlerin kurum ve kuruluşlarda istihdamlarına yönelik programlar ve politikalar uygulanması. İstihdam konusunda özel şirketler ile görüşüyoruz.
8. Rahatça spor yapabilen DS li bireyler.
Türkiye Down Sendromlular Spor Federasyonunun kurulmasını destekliyoruz. Kurumlar ile görüşülüp spor eğitim faaliyeti yapılması planlanıyor. Spor salonlarında da kaynaştırma uygulamalarının olması için kamuoyu oluşturma çalışması yapılıyor. Tükiye’nin ilk Down Futbol Takımını kurmak için çalışmalar son aşamaya geldi.
9. Rapor Çilesinin sona ermesi, Down Sendromu hastalık değil genetik bir farklılıktır ve tedavisi yoktur. Verilen raporların çoğu 2 yıl geçerli olarak verilmekte, DS li bireyler her 2 yılda bir yaklaşık 2 ay süren süreçten geçerek rapor alabilmektedir. Bu yüzden verilen raporların sürekli olması gerektiğine inanıyoruz.